Supernowa SN 2014J zachowuje się w nieoczekiwany sposób

Kategorie: 

Zbliżenie supernowej SN 2014j - Źródło: NASA/HST

Supernowa widoczna na półkuli północnej jest czymś niezwykłym, ponieważ zdecydowana większość tych zjawisk występuje na półkuli południowej, ale 21 stycznia 2014 uśmiechnęło się do nas szczęście. W galaktyce Cygaro (M82) znajdującej się w odległości 11,4 mln lat świetlnych od Ziemi zaobserwowano jasną supernową.

 

Jak to zwykle bywa supernową, która zyskała oznaczenie SN 2014J, odkrył przypadkowo astronom Steve Fossey. Od tego czasu była obserwowana przez astronomów przy użyciu rozmaitych instrumentów, na przykład teleskopu Hubble'a oraz innych obserwatorów orbitalnych takich jak: Spitzer, Chandra czy Fermi. Dokładnie 31 stycznia SN 2014J osiągnęła szczyt swojej jasności.

SN 2014J to supernowa typu Ia, czyli zakładamy istnienie w tym miejscu binarnego systemu gwiezdnego. Jest to też jedna z najbliższych nam supernowych tego typu odkrytych w ciągu ostatnich 40 lat. Biorąc pod uwagę fakt, że supernowe typu Ia są ważnymi punktami odniesienia do prowadzenia pomiarów odległości we Wszechświecie, trudno się dziwić, że powoduje zwiększone zainteresowanie wśród astronomów na całym świecie.

Po pierwszych badaniach są oni już w stanie stwierdzić, że SN 2014J ma niezwykłe właściwości. Według nich posiada ona bardzo szczególne cechy, które odróżniają ją od innych supernowych należących do tego samego typu. Główną cechą osobliwości SN 2014J jest to, że stawała się jaśniejsza znacznie szybciej niż wynika to z uznawanych modeli.  W najbliższej przyszłości naukowcy będą nadal aktywnie badać jej szczególne cechy.

 

 

Ocena: 

2
Średnio: 2 (1 vote)
Dodaj komentarz

Komentarze

Portret użytkownika Angelus Maximus Rex

stąd wniosek o dodatniej

stąd wniosek o dodatniej entropii...
 Degradacja kosmosu zaczyna obejmowac całą jego przestrzeń. Myslę, że do jego końca zostało nie więcej jak 12 000 lat maksymalnie

Angelus Maximus Rex