Niezwykle silny rozbłysk gamma zaskoczył astronomów
Image
W kwietniu tego roku doszło do niezwykłego wydarzenia astronomicznego. Urządzenia znajdujące się na pokładzie satelitów Fermi i Swift, zanotowały jeden z najjaśniejszych w historii rozbłysk gamma. Teraz przyszedł czas na pierwsze poważne analizy tego wydarzenia.
Rozbłysk oznaczony jako GRB 130427A wystąpił 27 kwietnia 2013 roku. Zjawisko to zlokalizowano 3,6 miliarda lat świetlnych od Ziemi i z tego powodu było to jedno z najbliższych nam zjawisk tego typu. Astronomowie zdołali potwierdzić dawno postulowaną teorię, że jedna umierająca gwiazda jest w stanie wytworzyć jednocześnie silny rozbłysk gamma i supernową. Są to najbardziej jasne zjawiska znane nauce.
Niezwykłe jest to, że rozbłysk zaobserwowano w tej części wszechświata, w której wcześniej nie obserwowano niczego takiego. W ogóle rozbłyski gamma są raczej rzadkimi wydarzeniami i nie obserwuje się ich zbyt często. Tym bardziej rozbłysk, do którego dochodzi w jednej czwartej wielkości Wszechświata stanowi nie lada gratkę dla naukowców.
[ibimage==14590==400naszerokoscbeztxt==Oryginalny==self==null]
Źródło: NASA / DOE / Fermi LAT Collaboration
Jest to też dowód na to, że zdarzenie takie może wystąpić również bliżej nas. Gdyby do tego doszło w naszej okolicy życie na Ziemi byłoby zagrożone. Istnieje teoria, wedle której jedno z ziemskich wymierań nastąpiło właśnie z powodu promieniowania gamma wyemitowanego z takiego rozbłysku.
Rozbłysk GRB 130427A był niezwykły również dlatego, że trwał bardzo długo. W sumie było to 20 godzin obserwacji. Zazwyczaj rozbłysk taki trwa do kilku minut. Na dodatek niezwykła była jego energetyczność. Fotony gamma, które docierały do Ziemi miały energię o wielkości do 94 GeV. Fotony gamma wyemitowane przy okazji rozbłysku GRB 130427A były tak energetyczne, że nie pasuje to do naszego poziomu wiedzy na temat powstawania rozbłysków tego typu. Obecnie uznawane wzorce dla propagacji promieniowania synchrotronowego nie pozwalają na uzyskanie tak przyspieszonych cząstek. Można powiedzieć, że fotony gamma stworzyły wielką relatywistyczną falę uderzeniową. Badanie takich procesów w laboratoriach jest po prostu niemożliwe.
Bez wątpienia przypadek rozbłysku gamma GRB 130427A będzie analizowany jeszcze bardzo długo i dzięki temu, że zjawisko to wystąpiło relatywnie blisko Ziemi istnieją większe możliwości jego przeanalizowania, co powinno zwiększyć nasze zrozumienie tych niezwykle silnych eksplozji kosmicznych.
`
- Dodaj komentarz
- 10449 odsłon
"W ogóle rozbłyski gamma są
"W ogóle rozbłyski gamma są raczej rzadkimi wydarzeniami i nie obserwuje się ich często"... NIE??? Dwa,trzy razy DZIENNIE!!!(bo tak często je się rejestruje!!!)...owszem...to może dla kogoś być relatywnie "niezbyt częste zdarzenie -:))
Ciemne gwiazdy i rozbłyski
Ciemne gwiazdy i rozbłyski gamma.
Ciemna materia pozbawiona właściwości magnetycznych i elektrycznych oraz sił atomowych, niechętnie łączy się w gęste obiekty, lecz na samym początku Wszechświata istniały sprzyjające ku temu warunki. Musiały powstać obiekty które można nazwać Ciemnymi Gwiazdami. Ich masa i gęstość musi być zbliżona do Gwiazd Neutronowych. Taki obiekt jest mały, masywny i nie emituje promieniowania elektromagnetycznego ale do czasu. Gdy taka Gwiazda z Ciemnej Materii uzyska odpowiednią masę pod wpływem ciśnienia dochodzi w jądrze do przemiany części Neutralin na materię i antymaterię. W tym momencie następuję gwałtowna anichilacja czemu towarzyszy krótki rozbłysk gamma. W skali kosmosu są to niewielkie rozbłyski ale powinno dać się je zaobserwować w Naszej galaktyce. Co więcej w miejscach gdzie jest dużo Ciemnej Materii , Ciemna Gwiazda po uzupełnieniu swojej masy powinna ponownie wybuchnąć. Tak więc w takich Ciemnych Gwiazdach rozbłyski gamma powinny cyklicznie się powtarzać
Ciemne gwiazdy i rozbłyski
Ciemne gwiazdy i rozbłyski gamma.
Ciemna materia pozbawiona właściwości magnetycznych i elektrycznych oraz sił atomowych, niechętnie łączy się w gęste obiekty, lecz na samym początku Wszechświata istniały sprzyjające ku temu warunki. Musiały powstać obiekty które można nazwać Ciemnymi Gwiazdami. Ich masa i gęstość musi być zbliżona do Gwiazd Neutronowych. Taki obiekt jest mały, masywny i nie emituje promieniowania elektromagnetycznego ale do czasu. Gdy taka Gwiazda z Ciemnej Materii uzyska odpowiednią masę pod wpływem ciśnienia dochodzi w jądrze do przemiany części Neutralin na materię i antymaterię. W tym momencie następuję gwałtowna anichilacja czemu towarzyszy krótki rozbłysk gamma. W skali kosmosu są to niewielkie rozbłyski ale powinno dać się je zaobserwować w Naszej galaktyce. Co więcej w miejscach gdzie jest dużo Ciemnej Materii , Ciemna Gwiazda po uzupełnieniu swojej masy powinna ponownie wybuchnąć. Tak więc w takich Ciemnych Gwiazdach rozbłyski gamma powinny cyklicznie się powtarzać
Ciemne gwiazdy i rozbłyski
Ciemne gwiazdy i rozbłyski gamma.
Ciemna materia pozbawiona właściwości magnetycznych i elektrycznych oraz sił atomowych, niechętnie łączy się w gęste obiekty, lecz na samym początku Wszechświata istniały sprzyjające ku temu warunki. Musiały powstać obiekty które można nazwać Ciemnymi Gwiazdami. Ich masa i gęstość musi być zbliżona do Gwiazd Neutronowych. Taki obiekt jest mały, masywny i nie emituje promieniowania elektromagnetycznego ale do czasu. Gdy taka Gwiazda z Ciemnej Materii uzyska odpowiednią masę pod wpływem ciśnienia dochodzi w jądrze do przemiany części Neutralin na materię i antymaterię. W tym momencie następuję gwałtowna anichilacja czemu towarzyszy krótki rozbłysk gamma. W skali kosmosu są to niewielkie rozbłyski ale powinno dać się je zaobserwować w Naszej galaktyce. Co więcej w miejscach gdzie jest dużo Ciemnej Materii , Ciemna Gwiazda po uzupełnieniu swojej masy powinna ponownie wybuchnąć. Tak więc w takich Ciemnych Gwiazdach rozbłyski gamma powinny cyklicznie się powtarzać