Tytan to największy księżyc Saturna. Jest to też jedyne oprócz Ziemi znane nam ciało niebieskie, na którym znajdują się jeziora, rzeki oraz przebiega cyrkulacja atmosferyczna z deszczem włącznie. Jednak zamiast wody znajduje się tam gaz w formie płynnej, głównie metan i etan. Najnowsze ustalenia wskazują na to, że skroplonego gazu wkrótce może być tam mniej aż zniknie całkowicie.

Śledząc część powierzchni Tytana w ciągu kilku lat trwania misji Cassini NASA znalazła niezwykłą trwałość jezior węglowodorów znajdujących się na powierzchni tego księżyca.  Zespół kierowany przez Christophe'a Sotin z NASA Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii, próbował podstawić te dane celem zmodelowania zjawisk zachodzących w tamtej atmosferze i doszedł do wniosku, że metan na Tytanie może się wkrótce skończyć.

^{Foto: NASA / JPL-Caltech / University of Arizona}

Wkrótce oczywiście biorąc za miarę geologiczną skalę czasu.  Zespół pracujący na danych pozyskanych z sondy Cassini sugeruje, że metan znajdujący się na Tytanie może pochodzić z jakiegoś gigantycznego wybuchu z wnętrza tego Księżyca, do którego musiało dojść dawno temu. Nic nie wskazuje na to, że istnieje jakiś mechanizm uzupełniania węglowodorów a to samo przez się oznacza, że metan z Tytana może zniknąć w ciągu następnych kilkudziesięciu milionów lat.

^{Widok Tytana podczas lądowania na jego powierzch próbnika Huygens  Foto: NASA / ESA}

Tytan jest jedynym miejscem w Układzie Słonecznym, który ma stabilną cieczy na powierzchni.  Naukowcy sądzą, że metan jest sercem cyklu pogodowego tam zachodzącego, który jest nieco podobny do roli wody w cyklu hydrologicznym na Ziemi. Powoduje na przykład deszcz i wpływa na rzeźbę kanałów i paruje z jezior.

Naukowców zaskoczyło to, że jeziora wydają się niezwykle stałe w swej wielkości i kształcie. Na przestrzeni kilku lat zbierania danych przez Cassiniego dokonywanych zarówno w paśmie wizualnym i za pomocą spektrometrów podczerwieni potwierdzono, że jeziora odparowują bardzo powoli. Metan ma tendencję do szybkiego parowania, więc naukowcy uważają, że jeziora muszą być zdominowane przez inny węglowodór, etan, który paruje wolniej.

^{Widok powierzchni Tytana po wylądowaniu próbnika Huygens  Foto: NASA / ESA}

Jeziora nie tylko nie parują tak jak by tego oczekiwano, ale też nie wypełniają się szybko nową cieczą. Poza tym naukowcy nie widzieli zbyt wielu przypadków deszczu węglowodorów na tym księżycu w trakcie trwającej już 8 lat misji sondy kosmicznej Cassini w okolicach Saturna.  Oznacza to, że na Tytanie metanu stale znika poprzez rozerwanie wiązań atomowych, co prowadzi do wytworzenia etanu.