Naukowcy znaleźli pewne poszlaki, wskazujące na to, że pod lodową powierzchnią Enceladusa, jednego z księżyców Saturna, może istnieć życie.

Agencja NASA poinformowała, że misja kosmiczna Cassini dostarczyła badaczom wielu interesujących informacji. Za najciekawszą nowinę należy uznać pozyskanie dowodów na zachodzenie reakcji chemicznej pod powierzchnią Enceladusa. Badacze twierdzą, że może to świadczyć o tym, że na księżycu Saturna panują warunki umożliwiające powstanie i utrzymanie życia bakteryjnego. Naukowcy są jednak sceptyczni, jeśli chodzi o obecność obcych form na Enceladusie, ponieważ jest on stosunkowo młodym księżycem i najprawdopodobniej życie nie zdołało się tam jeszcze w pełni ukształtować.

Warto przypomnieć, że już trzy lata temu NASA postawiła tezę, według której pod powierzchnią księżyca znajdują się ślady ciepłego oceanu. Obecne odkrycie sondy Cassini, która wykryła na Enceladusie obecność molekularnego wodoru, tylko intensyfikuje teorie o istnieniu życia na naturalnym satelicie Saturna. NASA stwierdziła, że mikroby, o ile faktycznie zamieszkują ten księżyc, mogłyby wykorzystać wodór w połączeniu z dwutlenkiem węgla do uzyskania energii niezbędnej do życia.

Enceladus - źródło: NASA/JPL/Space Science Institute

Badacze dodają jednak, że ich zdaniem formy życia zostaną prędzej odnalezione na Europie, księżycu Jowisza. Jest to spowodowane faktem, że Europa jest o kilka miliardów lat starsza od Enceladusa, a więc formy życia miały znacznie więcej czasu, aby zasymilować się z otoczeniem.

Nie ulega wątpliwości, że minie jeszcze wiele lat, zanim naukowcy będą mogli ostatecznie ustalić, czy na którymś z księżców istnieją formy życia. W 2020 roku misja kosmiczna Clipper wyruszy w przestrzeń kosmiczną, aby zebrać jeszcze więcej informacji na temat Europy. Nie zaplanowano natomiast jeszcze następnych kroków, jeśli chodzi o kolejne działania związane z badaniem Enceladusa.

Astrofizycy zaobserwowali 16 czerwca 2018 roku, niezwykle silną kosmiczną eksplozję nieznanego pochodzenia. Została ona zlokalizowana 200 milionów lat świetlnych od Ziemi i była znacznie silniejsza niż wszelkie znane ludzkości wybuchy supernowych.

Odkrycie potwierdzili astronomowie w 12 profesjonalnych obserwatoriach. To co zaobserwowali jako pierwsi astronomowie używający teleskopu ATLAS na Hawajach, nazwano gigantyczną chmura cząsteczek poruszających się z prędkością 20 tys. km/s i o temperaturze 8900 stopni Celsjusza.

Naukowcy uważają, że eksplozja, która to wywołała była od 10 do 100 razy silniejsza niż typowa supernowa, czyli zjawisko, które podczas eksplozji emituje więcej światła i energii niż Słońce przez cały czas swojego istnienia.ze względu na skalę, zjawisko to nazwano po angielsku "the Cow", czyli "krowa", dlatego oficjalna nazwa tego fenomenu to AT2018cow. 

Dodatkowo zaskakujące było to, że tak potężne zjawisko trwało bardzo krótko. Zwykle do pełnej jasności supernowej trzeba poczekać kilka do kilkunastu dni, a w przypadku tego wydarzenia maksymalna jasność została osiągnięta zaledwie w ciągu dwóch dni.

Źródło: Stephen Smartt/ATLAS

Eksperci twierdzą, że dziwna eksplozja pojawiła się nagle z niczego i nic nie wskazywało na jej wystąpienie. Skomentowano również prędkość z jaką poruszała się zaobserwowana chmura naładowanych cząstek. Stwierdzono, że nauce znane są takie poruszające się chmury plazmy, ale żadna nigdy nie osiągnęła tak wielkiej jasności. 

Ponieważ nie wiadomo co to było, a najbliższy fenomen pokrewny do tego to wybuch supernowej, właśnie tak jest klasyfikowane to zjawisko. Astrofizycy jednak skłaniają się do tego, że to może być coś nowego, czego wcześniej nie odkryto, bo charakterystyka tego wybuchu była niepodobna do niczego co znaa nauka.