Tajemnicza gwiazda KIC 8462852, której dziwne zachowanie, w postaci nagłego przygasania, przypisywano działalności związanej z hipotetyczną zaawansowaną pozaziemską cywilizacją, po raz kolejny przypomniała o sobie. Podczas ostatnich jej pomiarów dokonanych w marcu tego roku wykryto, że jej jasność ponownie drastycznie spadła. 

 

Gwiazda KIC 8462852, lepiej znana jako „gwiazda Tabby” stała się przyczyną jednej z najbardziej emocjonujących dyskusji na temat obiektów astronomicznych w ciągu ostatnich latach. Znajduje się ona w konstelacji Łabędzia, w odległości 1480 lat świetlnych od Ziemi.  W 2015 roku za pomocą kosmicznego teleskopu Kepler, po raz pierwszy zaobserwowano jej niezwykłe zachowanie.

 

Jak wiadomo teleskop Kepler śledzi tak zwane tranzyty planetarne. Podczas przejścia planety przed gwiazdą, jest światło jest nieco przytłumione przez krótki okres czasu. Zjawisko takie można obserwować w regularnych odstępach czasu. Jednak w przypadku gwiazdy KIC 8462852 jasność spadała bardzo gwałtownie, nawet o 22%!  Co jeszcze ciekawsze, takie zmiany jasności naukowcy rejestrowali w zupełnie różnych interwałach czasowych, co kilka dni i również co kilkadziesiąt. Takie zachowanie właściwie wyklucza regularność typową dla ruchu planet na orbitach. Wszystko to doprowadziło do różnych fantastycznych hipotez. 

Niektórzy eksperci nie znajdując innych wyjaśnień dla zachowania KIC 8462852 zaproponowali aby przyjąć, że jakaś zaawansowana cywilizacja zbudowała tak zwaną "Sferę Dysona”, czyli hipotetyczną budowlę astroinzynieryjną, która czerpie energię z gwiazdy przysłaniając ją dla nas okazjonalnie. Jednak nawet ta hipoteza nie może w pełni wyjaśnić wszystkich anomalii związanych z "gwiazdą Tabby".

 

Teraz amerykańska astronomka Tabetha S. Boyajian, która jako pierwsza opisała KIC 8462852, poinformowała o nowo wykrytym zmniejszeniu jasności tej gwiazdy. W piątek, 16 marca 2018, „gwiazda Tabby” ponownie stała się nieoczekiwanie ciemniejszy przez krótki okres. Różnica jasności w stosunku do normalne wynosiła 4%.

Ten, na pierwszy rzut oka, lekki spadek jasności, w rzeczywistości jest poważnym problemem kosmologicznym. Trudno jest to wyjaśnić na przykładzie obserwacji jakichkolwiek innych znanych gwiazd. Naukowcy przebadali 193 okoliczne gwiazdy, znajdujące się we względnej bliskości KIC 8462852, a także szereg gwiazd, których cechy są bardzo podobne do tych prezentowanych przez „gwiazdę Tabby”. W żadnym z tych przykładów nie zaobserwowano zmiany jasności o więcej niż 2-3%.

 

Dziwność zachowania KIC 8462852 usiłowano już wyjaśnić obecnością wielkiego roju komet lub wahaniami pierścieni jednej z jej hipotetycznych dużych planet. Jeśli byłaby odpowiednio duża i posiadała spory dysk akrecyjny z materii, to przynajmniej w teorii zarówno ona jak i jej pierścienie mogłyby przesłaniać okresowo gwiazdę. Naukowcy wolą chyba uwierzyć, że za dziwne zmiany jasności tej gwiazdy odpowiadają ustawiające się pod różnymi kątami pierścienie hipotetycznej planety niż uznać to za dowód obecności w kosmosie bardzo rozwiniętej technicznie cywilizacji. 

 

Na przestrzeni ostatnich dwóch tygodni, astronomowie zdołali namierzyć aż trzy szybkie rozbłyski radiowe. Wśród nich odkryto tajemnicze zjawisko, które jest najjaśniejsze od czasu prowadzenia obserwacji.

 

Najnowszego odkrycia dokonano w Obserwatorium Parkes w Australii. Pierwsze zjawisko, FRB 180301, wykryto 1 marca. Kolejne opisane jako FRB 180309 zidentyfikowano 8 dni później, a po dwóch dniach namierzono jeszcze trzecie tego typu zjawisko - FRB 180311. Astronomowie powiadomili, że ten drugi należy do najjaśniejszych ze wszystkich zaobserwowanych.

 

FRB to niewiarygodnie silne i krótkotrwałe źródła promieniowania radiowego, które stosunkowo od niedawna jesteśmy w stanie obserwować. Nie potrafimy jeszcze ustalić źródła tego zjawiska i na dzień dzisiejszy odkryliśmy tylko 33 szybkie rozbłyski radiowe. Naukowcy sugerują, że FRB mogą być generowane przez gwiazdy lub czarne dziury. Niektórzy wskazują nawet na statki kosmiczne cywilizacji pozaziemskich.

Najjaśniejsze zjawisko FRB 180309 mogło powstać w wyniku jakiegoś potężnego wydarzenia – być może ma to związek z kolizją czarnej dziury z gwiazdą neutronową. Uważa się również, że każdego dnia moglibyśmy namierzać nawet 10 tysięcy szybkich rozbłysków radiowych, lecz ze względu na ograniczone zasoby potrafimy dostrzec tylko niewielką część z nich. Dalsze badania być może rzucą światło na pochodzenie tych zjawisk.